In een Amsterdamse straat kunt u wonen, maar u kunt er ook léven. Dat klinkt filosofisch, maar komt gewoon hier op neer: richt samen met uw buren tijdelijk de straat eens anders in. Zet er bijvoorbeeld een lange eettafel neer om uitgebreid met zijn allen te dineren, of gebruik de straat als een tennisbaan en organiseer een toernooi. En dan noemen we het: ‘een leefstraat’.
In een straat kunt u méér doen dan wonen. U kunt er zitten, staan of hinkelen. U kunt er ook breien, dansen, discussiëren, picknicken, schilderen of sjoelen. U kunt er bloembakken, partytenten, picknicktafels, een bioscoopscherm of een pop-up speelgoedruilwinkel neerzetten. Maar goed, we noemen maar wat. U kunt vast zelf iets leuks bedenken. Want dat is de bedoeling. U kunt namelijk een initiatief indienen om van uw straat een leefstraat te maken!
Amsterdams experiment
Een leefstraat is een straat die tijdelijk wordt afgesloten voor (doorgaand) verkeer. Het geeft Amsterdammers de ruimte om hun straat gezamenlijk en tijdelijk anders in te richten. In een leefstraat kunnen buurtbewoners samenkomen en activiteiten organiseren. Het is een initiatief van de straat én voor de straat. Een experiment in creatievere en vrijere inrichtingen van straten, én een experiment in de kracht van democratie.
De Hugo de Grootkade deed het
In 2016 en 2017 was de Hugo de Grootkade onderdeel van de pilot Leefstraten. Deze locatie was bijzonder, omdat het best een lange straat is. In het midden van de straat zit een zorgcentrum waar ouderen wonen. De activiteiten die werden georganiseerd waren vaak gericht op het betrekken van de ouderen. Bijvoorbeeld met een gezamenlijk ontbijt en diner. Maar: er waren ook tegenstanders. Zij waren vooral niet te spreken over het (tijdelijk) verdwijnen van parkeerplekken. Begrijpelijk. Een leerpunt voor de toekomst. Dus, vereiste: er is een duidelijk plan voor alternatieve plekken om te parkeren in de buurt of op andere locaties.
Nog een aantal spelregels
- Uw straat wil dit. Of in ieder geval: minimaal 2/3 van de straat steunt dit initiatief. Er moeten dus handtekeningen worden verzameld.
- Een leefstraat kan maximaal 30 dagen bestaan.
- Het is een voorwaarde dat initiatiefnemers vanaf het begin samenwerken met andere bewoners en ondernemers. Het beste is als iedereen in de straat betrokken is en het als een gezamenlijk initiatief wordt ervaren.
- Activiteiten vinden in goed overleg met omwonenden en ondernemers plaats. De leefstraat is van iedereen. Dus: het is niet de bedoeling dat u een privéfeestje gaat houden met versterkte muziek.
- Voor een leefstraat is een evenementenvergunning nodig.
- Bij het organiseren van een leefstraat komen kosten kijken. Bijvoorbeeld voor promotie, materiaal voor de inrichting, aankleding van de leefstraat en het organiseren van activiteiten. Daarvoor kan subsidie worden aangevraagd. Per stadsdeel besluit het stadsdeelbestuur of er subsidies beschikbaar gesteld worden voor leefstraten.
- Er worden heldere afspraken gemaakt met alle bewoners in de straat over toegankelijkheid. Parkeergelegenheid voor gehandicapten moet bereikbaar en beschikbaar blijven. De leefstraat moet bereikbaar blijven voor nood- en hulpdiensten.
Meer weten en een initiatief indienen?
U kunt – gesteund door medebewoners – bij uw stadsdeel een idee indienen om uw straat als leefstraat te gebruiken. Het idee moet dan voldoen aan de spelregels. Samen met de handtekeningenlijst en de gevraagde documenten levert u het idee in bij de gebiedsmakelaar. Vervolgens beoordeelt het stadsdeel of het mogelijk is om van uw straat een leefstraat te maken.
De gebiedsmakelaars vindt u op: www.amsterdam.nl/buurten.
Handreiking Leefstraten
De handreiking is een hulpmiddel voor de stadsdelen en Amsterdammers bij het organiseren van een leefstraat.
Foto: Mats van Soolingen
